Kompensacje i waloryzacje
Kompensacja przyrodnicza to zespół działań mających na celu przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie, która została utracona w wyniku realizacji oraz późniejszej eksploatacji przedsięwzięcia. Działania w ramach kompensacji podejmuje się, jeżeli ochrona elementów przyrodniczych nie jest możliwa. Koncentrują się one głównie na przenoszeniu roślin, zwierząt lub jak w przypadku siedlisk ich odtwarzaniu w bliskim sąsiedztwie realizowanej inwestycji. W przypadku gatunków związanych bezpośrednio z danym typem siedliska (np. martwym drewnem), przenosi się je wraz siedliskiem w miejsca o podobnych parametrach ekologicznych. Wykonanie i realizacja kompensacji przyrodniczej jest trudne, ponieważ wymaga dużej wiedzy z zakresu ekologii zbiorowisk roślinnych oraz gatunków których te działania obejmują. Niewłaściwie zaplanowana kompensacja może nie przynieść pozytywnego efektu, jak również w przypadku zwierząt stanowić dla nich zagrożenie.
Waloryzacja przyrodnicza polega na ocenie walorów przyrodniczych opracowywanego terenu, ze wskazaniem stref o różnej wartości, jak również podaniem elementów, które o tym decydują. Wskazuje zatem obszary lub warianty, na których konflikty ze środowiskiem przyrodniczym pozwalają na realizację danej inwestycji w sposób umożliwiający zachowanie walorów przyrodniczych danego terenu. Waloryzacja ściśle powiązana jest z inwentaryzacją przyrodniczą lub monitoringiem wybranych elementów, takich jak fauna, flora czy zbiorowiska roślinne. Z tego powodu niezbędna jest znajomość wymagań ekologicznych gatunków objętych ochroną prawną, jak również procesów zachodzących w populacjach oraz ekosystemach.